- наплыть (1960 рк)
сов. 1. на кого-что (натолкнуться плывя) юзе туруп урунмакъ (бир затгъа); наплыть на камень юзюп гелип ташгъа урунмакъ; 1. (приплыв скопиться) юзюп гелип кёп зат жыйылмакъ.
сов. 1. на кого-что (натолкнуться плывя) юзе туруп урунмакъ (бир затгъа); наплыть на камень юзюп гелип ташгъа урунмакъ; 1. (приплыв скопиться) юзюп гелип кёп зат жыйылмакъ.