- напасть I (1960 рк)
сов. 1. на кого-что (совершить нападение) уьстюне чапмакъ, чапгъын этмек, басгъын этмек; напасть на врага душманны уьстюне чапмакъ; 1. на кого-что, разг. (обрушиться с нападками) айыпламакъ, гунагьламакъ, неден де багьана излемек, айыплама къарамакъ; 1. на кого-что, разг. (случайно встретить, обнаружить) ёлугъуп къалмакъ;. табып къоймакъ; напасть на интересную книгу къужурлу китап табып къоймакъ.; 1. на кого (внезапно овладеть) къуршамакъ; на него напал непонятный страх ону себеби англашылмайгъан къоркъув къуршады.