- налечь (1960 рк)
сов. 1. на кого-что (навалиться) таянып, ятып басмакъ, къысмакъ; уьстюнден басып, ятып турмакъ; 1. на что, перен, разг. (энергично приняться за что-л.) къатты кюйде. урунмакъ; къарышып этмек; артыкъ гьаракат булан гиришмек; налечь на учёбу охувгъа гючюн салмакъ; 1. на кого-то, перен. прост. (побудить к действию) талап этмек, борч этмек, этдирмек, къыстамакъ, таъсир этмек, гюч этмек.