- нависать (1960 рк)
несов. нависнуть сов. 1. на что и без доп. салланмакъ, тюшмек; брови нависают на глаза къашларыны тюклери гёзлерине салланып тура; 1. над кем-чем (расположиться низко) алгъа чыгъып салланып токътамакъ, илинип турмакъ, салланып турмакъ (бир затны уьстюнде ювукъ); скалы нависают над морем ярлар денгизни уьстюнде салланып тура; 1. над кем-чем, перен. (грозить) къоркъунч тувмакъ; над ними нависла опасность олар учун къоркъунч тувду.