- 1. крайний (1960 рк)
прил. 1. (находящийся на краю) ягъадагъы, къырыйдагьы; 1. (предельный) арт…, ахыр…; крайний срок арт болжал; 1. (очень сильный) эпсиз, гьатдан артыкъ, бек; крайняя нужда бек чарасызлыкъ; ◊ по крайней мере гьар гьалда; в крайнем случае дагъы болмагъанда; чарасыз бол-гъанда.
- 2. кра́йний (2007 рк)
прил. 1. ягъадагъы, къырыйдагъы 2. то же, что после́дний (в 1 знач.) 3. эпсиз, бек ◊ По кра́йней ме́ре нечик алайда. Кра́йн/е нареч. (к 3 знач.)