- 1. караул (1960 рк)
м. 1. воен. къаравул; выставить караул къаравул сал-макъ; 1. (обязанности по охране) къаравулчулукъ; нести караул къаравулчулукъ юрютмек; ◊ караул! межд. разг. гьарай-къувун!
- 2. карау́л (2007 рк)
м 1. къаравул 2. къаравулчулукъ. Карау́ль/н/ый прил.