- 1. кабала (1960 рк)
ж. 1. ист. кабала (алдын Россияда бир адамны башгъа адамгъа борчлулугъун, харлылыгъын токъташдырып язылгъан кагъыз, акт); 1. (полная зависимость) къулну гьалы, къул гьал; харлылыкъ; попасть в кабалу къулну гьалына тюшмек.
- 2. кабала́ (2007 рк)
ж 1. кабала (алдын Россияда бир адамны башгъа адамгъа борчлугъун, харлылыгъын токъташдырып язылгъан кагъыз, акт) 2. перен. къул гьал, харлылыкъ. Каба́ль/н/ый прил.