- 1. звонкий (1960 рк)
прил. 1. зенгли, ярыкъ тавушлу, янгырагъан сесли, яныравукъ; звонкий голос ярыкъ тавуш; 1. лингв. янгыравукъ; звонкие согласные янгыравукъ тутукълар; ◊ звонкая монета металл акъча.
- 2. зво́нкий (2007 рк)
прил. кр. -нок, -нка, -о, сравн. ст. звонче, прост. ф. превосх. ст. нет 1. зенгли, ярыкъ тавушлу 2. перен. янгырып турагъан, янгыравукъ. Зво́нко нареч.