- 1. душа (1960 рк)
ж. 1. ругь, жан, юрек; ото всей души гьакъ юрекден, бютюн жаны булан; в душе юрекден, ичинден; 1. разг. (человек) инсан, адам, бирев, жан; нет ни души бир жан да ёкъ; ◊ говорить по душам ачыкъ юрекден сёйлемек; у него душа в пятки ушла разг. ол бек къоркъду.
- 2. душа́ (2007 рк)
ж, вин. ду́шу, мн. -и, -∅, -а́м 1. ругь, жан, юрек; от всей души́ гьакъ юрекден 2. инсан, адам, бирев, жан 3. перен.; чего ругьландырывчу 4. разг. бирев, адам, жан ◊ В душе́ оюнда, юрегинде