- 1. дурно (1960 рк)
- нареч. (плохо) яман, пис; эрши; къолайсыз; дурно пахнет яман ийис геле; 1. безл. в знач. сказ.: ей сделалось дурно ол эсден тайды.
- 2. ду́рно (2007 рк)
нареч. 1. (/о/) см. дурно́й 2. в знач. сказ. эсден таймакъ
нареч. 1. (/о/) см. дурно́й 2. в знач. сказ. эсден таймакъ