- в‐ (1960 рк)
гл. приставка, сёзню алдына ялгъанып: 1. гьаракатны бир затны ичине батдырылгъанлыгъын гёрсете, мас. вбежать чабып гирмек (ичине); входить гирмек (ичине); 1. ахыры «‐ся» булангъы глаголларда бир затны ичине бакъдырылгъан гьаракатны толу даражагъа етишгенлигин гёрсете, мас. вслушаться юрек салып тынгламакъ, къулакъ салып тынгламакъ.