- 1. вялый (1960 рк)
прил. 1. (слабый) жансыз, бош, гьалсыз; вялые движения гьалсыз тербенишлер; 1. (увядший) сёнген, солгъан, бечиген; вялые растения бечиген оьсюмлюклер, бечип турагъан, сёнген оьсюмлюклер.
- 2. вя́лый (2007 рк)
прил., кач. 1. сёнген, солугъан, бечиген; в. цвето́к бечиген чечек 2. перен.; кр. нет жансыз, бош, гьалсыз; в. челове́к гьалсыз адам