- 1. воцариться (1960 рк)
сов., воцаряться несов. (наступить) гьукму сюрме башламакъ, къуршамакъ, тюшмек; в доме воцарилась тишина уьйню чувлукъ къуршады.
- 2. воцари́ться (2007 рк)
сов., II, I и 2 л. не употр., -и́тся; высок. къуршамакъ, тюшмек; воцари́лось молча́ние чувлукъ къуршады