- 1. вор (1960 рк)
м. уручу; ◊ на воре шапка горит погов. уручуну башында бёрк яна, эчки ашагъанны башында бёрк янар.
- 2. вор (2007 рк)
м, -ы́, -ов уручу. Вор/и́шк/а м, -и, шек, -шкам. Вор/о́вк/а ж, -вки, -вок, -вкам. Воровск/о́й прил. Воровск/и́ нареч.; разг.