- 1. взорвать (1960 рк)
сов. 1. что атдырмакъ, чартлатып атылтмакъ, партлатмакъ; 1. кого, разг. къазапландырмакъ, къутуртмакъ; его взорвало ол къутуруп гетди.
- 2. взорва́ть (2007 рк)
сов., I, -ву, прош. -ал, -ала, -ало, прич. взорванный; что атылтмакъ, партлатмакъ. Взорва́ть/ся