- 1. белый (1960 рк)
прил. в разн. знач. акъ; ◊ белая горячка мед. ичкичилерде болагъан сандыракълап аврув; средь бела дня разг. гюп-гюндюз; белый уголь акъ кёмюр (сувну гьаракат этдиривчю, тербетивчю гючю гьакъында); на белом свете ер юзюнде; белое мясо акъ эт, бузав эт, тавукъ эт; белые стихи къапиясыз, рифмасыз шиърулар.
- 2. бе́лый (2007 рк)
прил. I, кр. -∅, -а́, -о́ и -о 1. акъ 2. акъ, ачыкъ; бе́лые но́чи ачыкъ гечелер. ◊ Бе́лая горя́чка ичкичилерде болагъан сандыракъ аврув. Средь бе́ла дня гюппе де гюндюз. Бе́л/еньк/ий прил. Бел/ова́т/ый прил.
- 3. бе́лый (2007 рк)
м, род. -ого инкъылапгъа къаршы адам